7- Aqaba & dode zee #onder- en bovenwater!

Zoals elke keer als we vertrekken zag onze tent eruit als we overvallen waren. We organiseerden de chaos en als een volwaardig backpacker gooiden we de backpacks in de jeep en namen achter in de jeep plaats samen met de Fransen die we naar het startpunt van een jeeptour zouden brengen. In plaats van direct naar het startpunt van deze tour reden we binnen door de village. Dit was erg indrukwekkend omdat het een beeld gaf van de leefsituatie van de Bedoeïenen. Sterker nog, ons beeld zou nog verder gevormd worden toen Mohammed midden in de village stopte en zei dat we uit moesten stappen, maar geen zorgen, je kunt de tassen laten staan. Nouja, mijn jas had ik toch al niet meer en alle belangrijke spullen zaten in twee heuptasjes en de rugzak dus die mee en de rest ‘kon ons gestolen worden’. De Fransen stapten na ons uit toen ze gesommeerd werden weer in te stappen.. oké zij waren blijkbaar not invited!

We werden in een woning binnen gelaten en kregen een thee aangeboden. De woning was relatief nieuw, maar de fascinatie was alom aanwezig! Een hoogpolig tapijt over de gehele vloer met banken (zonder pootjes) op de grond langs de muur en een laag tafeltje ervoor. De bank was paars met grijs, wat pastte bij de zilveren muur. Toch bijzonder om te zien dat de ramen gebroken waren, er een metalen deur als voordeur was die vanuit buiten toegang gaf tot de zitkamer, maar aan het plafond de draden openlagen, net naast de felwitte – ik denk-  spaarlampen. Grappig hoe onze verwachtingen van een ingericht huis van elkaar verschillen en hoe de wensen en behoeften per land en cultuur hun uiting vinden. Gastvrij staat namelijk hier enorm hoog op het lijstje zoals blijkt uit het toelaten tot hun huis – zeker als twee vrouwen- en de thee die overal geserveerd wordt.

Op naar Aqaba…# 73km – 1 uur en 4 min

Wist je dat:

·       … ik vermoedelijk wel naar de tandarts moet als ik terug ben na de vele kopjes heerlijke thee met suiker

Aqaba

In Aqaba sliepen we in een luxe hotel met uitzicht op de rode zee, best lekker om warm te douchen in een luxe douche na 3 dagen woestijn!

We liepen het stadscentrum in op zoek naar Sharks Bay Divers en kregen voor het eerst tijdens deze reis een soort cultuurshock. We liepen over de boulevard die enkele km lang was en zagen letterlijk ALLEEN maar mannen! Een Canadees die we tegen waren gekomen in Petra op weg naar The Monastery (# we sjokten achter hem en zijn guide aan :)) nodigde ons uit om aan te sluiten bij zijn reisgezelschap.

We dronken gezamenlijk een drankje (ons eerste alcoholische drankje) in, geloof het of niet, een Engelse pub, waarna we afscheid namen om te gaan eten bij Khubza & Seneya. Het nummer 1 restaurant hier. Met reden draagt het deze naam! Kippenlever, een ander authentiek gerecht en een heerlijke salade samen voordat we (kei kapot) naar ons -heerlijke, geen hard matras- bed gingen.

De tweede dag in Aqaba gingen we met de boot de Rode Zee op om te gaan duiken. Maxime zou eigenlijk gaan snorkelen, maar na een gesprek met Tamal (de eigenaar van de duikschool en een vriend van Maxime’s vriend) besloten we een boatdive te doen met voor mij twee duiken, waarvan één met Maxime samen. De eerste duik was naar Tristar plane wreck. Een Lockhead waar we doorheen konden zwemmen en dat op een diepte lag van 13 tot 29 meter. Wat een geweldige belevenis!! Prachtige vissen en koraal en een indrukwekkend vliegtuig waar we door de turbine aan de bovenkant naar binnen gingen.

Na de eerste duik hadden we surfacetime die we gebruikten om op te warmen. Maxime had tijdens mijn eerste duik gesnorkeld was bijna een smurf van de kou (alhoewel het water een temperatuur heeft van 24 graden C). Thee, koekje met dadels en vers fruit in de surfacetime en klaarmaken voor de briefing die plaats vond voor (mijn) tweede duik.

We doken in King Abdullah’s reef. Een rif vernoemd naar de koning, die tevens divemaster is en opkomt voor het leven onder water. Een rif dat bekend is om zijn schildpadden!

Samen doken we naar 13,9 meter en zagen prachtige kleurrijke vissen, koraal en daadwerkelijk een schildpad!! 50 Minuten later waren kwamen we enthousiast weer boven!

We sloten Aqaba af in de haven met onze divemasters, ons laatste highlight komt eraan, en ondanks dat we weggaan uit Aqaba, worden we hartelijk welkom geheten door de lokale bevolking hier; ‘Welcome to Jordan!’.

Dode Zee

De rit van Aqaba in het Zuiden van het land naar de Dode Zee duurde ongeveer 3 uur. We reden door vooral veel leegte toen we aankwamen bij the hotel area dat met recht een hotelarea genoemd mag worden. Alle hotels liggen bij elkaar aan de dode zee. De naam hotel is ook niet echt passend voor het complex van Mövenpick waar wij geboekt hadden. Het deed meer aan als een pretpark waar we zouden overnachten. Een grote kamer met twee huge bedden, een badkamer met douche en bad, bidet (wat ze in Jordanië overal hebben) en een toilet. Een groot balkon met zithoek en een uitkijk op een soort privé oase. We konden ons geluk niet op! De laatste nacht in Jordanië zouden we afsluiten in luxe!

Dat ons een anticlimax te wachten stond, zagen we niet aankomen.

Ik had wat foto’s uitgezocht voor op deze pagina en wilde die even uploaden met de ons verhaal.

Jammer joh dat we in een duur hotel zaten waar de wifi belabberd was. Ik liep naar de receptie. Nee dat kon echt niet.. we kregen een code voor high speed internet. Ik weet niet of ze bedoelden dat de tijd dan nog sneller voorbij vloog, maar iets uploaden werkte in ieder geval niet. Maxime probeerde op het balkon te videobellen, maar ook dat was een verloren zaak.

We besloten eerst te genieten van de omgeving en de dode zee ervaring op te zoeken!

We liepen langs het bord waarop stond dat we het laagste punt ter wereld bereikt hadden; “You are at the lowest point on earth – 420 meters below sea level”. Kicke!

Zodra je het water inliep zag je een soort waas in het water – door het hoge percentage zout- en beetje zoals dat is als het heel warm is en je doorzichtige golfjes boven het asfalt ziet en zodra we in het water stapten voelde onze huid al zacht! Door het hoge percetage zout wordt het afgeraden om langer dan 15 minuten in het water te blijven. We smeerden ons in met modder en ‘doken’ (want onder water ga je niet) nog eens het water in! Wat hadden we een geluk met de prachtige ondergaande zon doordat ik zo lang bezig was met verbinding zoeken. We waagden ons aan onze laatste fotoshoot van deze vakantie en legden nog een aantal prachtige plaatjes vast.

Na een duik in de infinitypool maakten we ons klaar voor een cocktailtje op onze laatste avond. Ik zag dat de laptop leeg was dus hing hem aan de stroom. Stroom die blijkbaar niet door het stopcontact kwam en vonken gaf als je de stekker in het stopcontact stopte.

De kamer kwamen we ook niet meer in omdat onze passen het niet deden, maar er hing aan het complex een telefoon dus ze zouden ons komen helpen. Goed, ze kwamen niet dus wij terug naar de receptie, enigszins minder euforisch.

Wifi en stroom zijn normaal op vakantie overrated maar helaas niet op dit cruciale moment. Mijn ticket naar Nepal was gecanceld waarna ik rebooked was op een vlucht die me niet pastte. Ik zou Maxime naar het vliegveld brengen, de huurauto inleveren, overnachten in Amman en de dag erna in de ochtend vertrekken om 9 uur later in Nepal te zijn!

Rebooked: in plaats van 1000 uur vertrekken, vertrekken om 2200 uur en in plaats van 9 uur mocht ik 22 uur genieten van de reis, wat me uiteindelijk 2,5 dagen zou kosten.

Voor mijn vertrek had ik al meerdere keren geprobeerd contact op de te nemen met het nummer dat in de mail stond zodat ik -dan maar de langere vlucht- in ieder geval één dag eerder zou kunnen nemen en daarmee één uur na Maxime zou vertrekken. Kastje, muur en in een flipperkast model weer terug. Er nam niemand op of de verbinding met Dubai werd na een hele poos abrupt verbroken. Booking.com stuurde me naar de airline waarna de airline mailde dat ze binnen 40 dagen zouden reageren. Goed, inmiddels waren we alweer 2 weken verder en was er nog niks veranderd. Ik kreeg de dag voor de dode zee een mail waarin ik mijn vlucht kon zelf kon rebooken, ideaal!

Jammer is het dan toch als het systeem mijn boeking niet herkend.. vanuit Nederland waren er meerdere lieve vrienden aan het bellen met de reisverzekering en Flydubai met weinig resultaat.

We werden uitgenodigd door een aantal reizigers die we op verschillende plaatsen tegen waren gekomen en gingen met hen buiten onze complexen een drankje doen wat de frustratie omtrent het gebrek aan belangrijke faciliteiten wat af deed nemen.

Bij terugkomst in het hotel meldden we ons weer bij de receptie in verband met de wifi en stroom aangezien beide telefoons en de laptop leeg waren en de powerbank nagenoeg.  

Tevens maakte ik een afspraak voor een PCR test die de volgende ochtend om 10 uur afgenomen zou worden in het hotel. De uitslag zou 4-6 uur op zich laten wachten.

Aan het einde van de avond hadden we een eigen router op de kamer en hadden we een ict man over de vloer gekregen die het stroom probleem opgelost had. Naja opgelost. Hij zette de schakelaar bij de ingang van de kamer om en alles begon te laden! We voelden ons een beetje dom en bedankten hem.

We gingen liggen en maakten het licht uit. Laat nou ook alle stroom dan onderbroken worden..! na wat gemopper hier en daar kregen we in ieder geval de dag erna alles gratis maar daar was mijn ticket nog niet mee geregeld. Elke poging om een nieuw ticket te boeken en het andere te annuleren mislukten doordat de betalingen niet geaccepteerd werden. Nee, de creditcard limiet was nog niet overschreden😉 Vrienden uit NL – nogmaals dank daarvoor!) lieten me weten dat – na duizend en een mails en belletjes- ik op de luchthaven van Amman voor 300JD een ticket kon krijgen aan de counter van Flydubai.

De race tegen de klok was begonnen. De tweede dag aan de dode zee kregen we een gratis late chek-out in verband met alle gebreken. Na mijn PCR test probeerde ik mijn ticket te regelen en genoten we nog van de dode zee. Op een gegeven moment stootten we onze tenen in de dode zee, totdat we erachter kwamen dat het geen rotsen waren, maar brokken (understatement) zout met aan de onderkant de helende klei. We scrubden ons met het zout, spoelden ons af in de dode zee om ons vervolgens in te smeren met klei, te laten drogen en wederom af te spoelen in de dode zee. Ongelooflijk hoe zacht onze huid was, daar kon geen babyhuidje aan tippen!!