4- Van de hoofdstad naar Zuilen, tempels en ongekende natuur..

Jerash

Na Amman gingen we naar Jerash dat net boven Amman ligt. Een prachtige oude stad waar nog veel delen van de stad te zien waren, inclusief een amfitheater waar er in het midden een afgesleten steen lag. Iemand zei dat hij kon toveren en dat we op die steen moesten gaan staan en zingen (of praten). Nou, bizar wat er toen gebeurde! De geluidsgolven droegen helemaal om je heen en voerden tot bovenaan het amfitheater, geniaal!

Nadat we in Jerash waren geweest reden we in 4 uur via highway 15 (helaas niet King’s highway, die kenden we nog niet) richting Dana waar we het Dana Eco Lodge geboekt hadden; één nacht in een authentieke bedoeïenen tent, en één nacht in een kamer, om in de tussenliggende dag de Wadi Ghuweir trail te doen. Onderweg zag ik een truck achter ons rijden. Een truck zoals we er al veel gezien hebben in deze paar dagen. Zwart, met (pantserbescherming bovenop, waarachter een mitrailleur staat met een legermeneer erachter..) Zo een reed er achter ons. Niet even, maar een hele poos. Hij haalde ons in, wij haalden hem in, hij haalde ons in, wij haalden hem in en dat ging zo kilometerslang door. Bij het inhalen werd er naar elkaar gelachen, gezwaaid en uiteindelijk maakten ze foto’s van ons tijdens het inhalen. Naja goed, wat zij kunnen, kunnen wij beter!

We haalden ze in en maakten een foto van hun. Hierna kregen we signalen dat we naar de kant moesten, remden af, waarna we in de achteruitkijk spiegel een handgebaar kregen dat we door konden rijden. Oké, gas erop. We werden weer ingehaald en het spelletje ging door. Op een gegeven moment moesten we bij een tankstation stoppen en reden zij door, dachten we. Ze bleken even verderop te wachten totdat wij ze weer ingehaald hadden. Uiteindelijk kregen we weer stoptekens waarna ik de auto aan de kant zette. Ze stopten achter ons en stapten uit..

.. of we Facebook hadden!

Zo nu jij weer.. ze spraken geen woord Engels, maargoed communicatie is overrated..!

Dana

Wat file hier en daar kwamen we rond 1900 uur aan bij Dana waar we opgehaald werden door de eigenaar van het Dana Eco camp. Hij reed ons in 3 minuten over een weg waarbij ik grapten dat als we met auto en al daar van af zouden glijden we er vast niet voor verzekerd waren! Bij aankomst troffen we een fantastische authentieke bedoeïenen tent aan. Tapijten tegen de muren, op de vloeren en een dekbed zo zwaar als Maxime zelf! We aten met de vier andere (NL) gasten in de gemeenschappelijke ruimte rijst met groenten, kippenvleugels (naja ik niet), een ander soort -filet- vlees in tahinesaus met aubergine pasta, komkommer tomaat en knofloof met vers brood. Heerlijk! – Goed, eerlijk gezegd waren we beiden ook een beetje hangry aangezien we alleen het ontbijt en de leftover gegeten hadden vandaag dus het eten was een welkom genot van de smaakpapillen en een geruststelling voor onze maag!

Wist je dat:

·       … er in de middenberm van de snelwegen op elke lantaarn een bordje hangt met de vlag van Jordanië erop

·       … er hier nog LADA’s en Isuzu busjes rondrijden

·       … de mensen hier te pas en te onpas de snelweg over steken

·       … dat diezelfde snelweg om de paar honderd meter een drempel bevat -die niet als zodanig zichtbaar zijn

·       … “Shukran” bedankt betekent

·       … toeteren betekent dat je iemand in gaat halen

·       … je in Dana alleen met cashgeld kunt betalen en wij niet genoeg geld bij ons hebben #probleem van morgen

De dag erna brachten onze driver en guide ons in één uur naar het startpunt van de trail. Onderweg vertelde Salem, onze gids, veel over de Ottomaanse en Romeinse cultuur. Hij vertelde onder andere dat de huizen naast de bergen grotten bleken te zijn die ze uitgekapt hadden waarna ze een voorkant ervoor gebouwd hadden. We stopten onderweg zodat ik in wat grothuizen kon kijken. Fascinerend aangezien deze gebouwd zijn met drie onderdelen; water, zand en takken.

We reden verder naar het startpunt waar we met z’n drieën verder gingen. 17 kilometer met veranderde landschappen; van een beginnend riviertje met wat bloempjes in een uitgedroogde omgeving, tot meters, misschien zelfs wel één kilometer hoge rotsen die uitgesleten waren door het water wat er vroeger tussendoor gestroomd had, begroeiing alsof we in een oerwoud liepen en watervallen met kraakhelder water. Salem was erg grappig, af en toe wat aanhankelijk – wat we beiden lichtelijk irritant vonden-, maar ik op een gegeven moment zijn koningin was en Maxime voornamelijk ‘very beautiful’. Hij nam de tijd voor onze fotoshoots en deed op een gegeven moment vleitig mee. Dit resulteerde er helaas wel in dat we de tijdsplanning iets veranderde;

Oorspronkelijk:             vertrek 0800 uur                                       Wij:       0820 uur

                                        Start trail 0900 uur                                                1000 uur

                                        Duur trail 5 uur                                                       6 uur

                                        Vertrek Dana Eco Camp 1400 uur                      1600 uur

                                        Terugkomst Dana Eco kamp 1600 uur              1850 uur

Naja goed, geen man overboord, buiten het feit dat we om 1800/ 1830 op het Eco Camp terug wilden zijn in verband met de ondergaande zon (zeker gezien de wolkenloze dag)… Ach, op zich zijn we naast de kant van de weg gestopt dus hebben we toch nog de ondergaande zon gezien, alleen niet precies hoe we het ons voorgesteld hadden!

Wist je dat…

·       … Wadi = vallei?

·       … Ghweir = ondergronds; de rivier die voor de vallei stroomt voortkomt uit grondwater?

·       … Djamilla = koningin?

·       … [Afwan] = graag gedaan?

·       … onze gids 9 kinderen heeft (wat hier niet abnormaal is)?